położenie centralne

См. также в других словарях:

• centralny — 1. «znajdujący się w centrum; odnoszący się do centrum; środkowy» Oś centralna, centralny punkt miasta. Położenie centralne. Województwa centralne. ∆ Centralne ogrzewanie (skrótowo: centralne w użyciu rzecz.) «ogrzewanie budynków gorącym… …   Słownik języka polskiego

• śród- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający środek, wnętrze lub położenie centralne, środkowe tego, co nazywa lub do czego nawiązuje druga część złożenia, np. śródmieście, śródbłonek, śródczaszkowy, śródlądowy» …   Słownik języka polskiego

• centralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, centralnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który znajduje się w centrum, środku czegoś; środkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Centralne obszary kraju. Coś zajmuje centralne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• środkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, środkowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który znajduje się pomiędzy dwoma innymi, pośrodku, w środku, na środku; zajmujący centralne położenie; centralny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Środkowy palec. Środkowa ławka, przegródka …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• śród- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający centralne, środkowe, wewnętrzne położenie tego, co nazywa drugi człon, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}śródmieście, śródziemny {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień